دلم
دلـم
بهــانه ی “تـو” را دارد!
تو می دانی بهانه چیست؟!
بهانه…
همان است که شب ها خواب از چشم خیس من می دزدد…
بهانه
همان است که
روزها
میان انبوهی از آدم ها
چشمانم را پی تو می گرداند.
بهانه…
همان صبری است که به لبانم سکوت می دهد؛ تا گلایه ای نکنم از نبودنت !
من صبورم…اما … مگر این دل دیوانه، صبر میداند چیست؟!؟
نظرات شما عزیزان: